(een klein uittreksel van het cruiseverslag van Herbert Klyszcz voor het clubblad Tallshipfriends.eV)

Dag 1 - Van Kiel naar Sonderburg

Het einde eerst. Het was een perfecte zeildag. De check-in was om 12 uur en we zouden om 14 uur vertrekken. Blijkbaar waren alle trainees geobsedeerd om als eerste aan boord te gaan en dus was de Artemis om 12.30 uur al volledig bezet en konden we direct uitvaren. Zodra wij Tiessenkai verlieten en Laboe aan stuurboordzijde passeerden, werden de eerste zeilen gehesen. Het duurde niet lang voor de motor stil viel.

Met windkracht 6, soms 7 tot 8 in vlagen, ploegden wij door de Oostzee onder een licht bewolkte hemel. We hellen iets over, maar heel kalm en stabiel naar stuurboord. De bestemming van de dag was Sønderburg, dat wij stipt om 19.00 uur bereikten. Wij kwamen tot rust op de kade recht tegenover de in de gele trui gehulde basculebrug, waar de dag tevoren de "Tour de France" van start was gegaan. Onze verbazing was niet gering toen een muziekkorps bij het schip stond en de havenmeester de Artemis verwelkomde, eerst door aankondiging en daarna ook muzikaal als bandmeester. Ons applaus en talrijke toeschouwers begeleidden de optredens, voornamelijk Amerikaanse swing.

Na een wandeling over de promenade naar het kasteel (nu een museum), eindigden we de avond in de mess met entertainment, bier of wijn.

Dag 2 - Van Sønderburg naar het kleine eiland Lyø (naar schatting 10 huizen en 100 zeilschepen/jachten in de haven)

Het ontbijt, van jam broodjes, roerei met ham of zalm, krab en kaviaar liet niets te wensen over. Het had niet beter kunnen smaken op een luxe cruiseschip. En de vers gebakken broodjes deden de rest.

Na wat bewolking en lichte regen, kwam de zon weer tevoorschijn. Om ongeveer 10:45 uur namen we afscheid van Sønderburg en kort na het verlaten van het havengebied ging de motor weer uit en zeilden we onder vol tuig. Aiolos had het aanvankelijk niet zo op ons, dus dobberden we met slechts 2,5 knopen voort. In de namiddag was er eindelijk een briesje en we maakten goede vaart. Dezelfde wind die ons blij maakte toen we aan het zeilen waren, veroorzaakte 's avonds grote problemen toen we wilden aanmeren in Lyø Havn. Het bleef ons van de kade wegduwen. Verschillende pogingen om aan te meren onder gierend roer mislukten. Totdat de kapitein van het Jantje, een matroos die reeds was afgemeerd, de bijboot onceremonieel te water liet om te helpen de touwen tussen de Artemis en de aanlegplaats te dragen. Met verschillende gezamenlijke manoeuvres, was het eindelijk gedaan. Daarna ging het Jantje naast de Artemis liggen en brachten beiden de nacht samen door.

Dag 3 - Van Lyø naar Marstal (Eiland Ærø)

Vandaag zijn er niet veel woorden nodig. Net als eergisteren, was deze reis perfect. De hele dag onder vol tuig met voldoende wind en stabiel 6 knopen door de Oostzee. Genoeg witte mooi weer wolken maakten de blauwe lucht schilderachtig los. Sailor's hart, wat wil je nog meer !

Dag 4 - Van Marstal (Ærø) naar Kiel

De ochtend hebben we gebruikt om het Maritiem Museum in Marstal te bezoeken op aanbeveling van onze kapitein. Er waren vele interessante tentoonstellingen uit verschillende eeuwen te zien, enkele filmdocumentaires, maar ook foto's van allerlei aard. Van oude foto's tot de zeer grote olieverfschilderijen. Het was een interessante excursie naar de oude zeevarende tijden.

Stipt om 11 uur gooiden we de trossen weer los voor de laatste etappe en om 11.12 uur was de motor weer stil en zeilden we. De reis leek aangenaam te zijn. Het weerbericht klonk veelbelovend. Maar het duurde niet lang, de wind stak op en de Oostzee liet zich van haar onaangename kant zien met de beruchte korte golven die al menige zeebeer groen en geel in het gezicht hebben doen uitslaan. Niet al onze medezeilers werden gespaard en er bleef meer dan gewoonlijk over van de lunch. Niet iedereen wilde of kon het bed verlaten. Maar de moedigen lieten de gelegenheid niet voorbijgaan om 's middags de ene zeemansliederen na de andere te zingen. Het was een geweldige sfeer op het dek. Dankzij de stevige tocht waren we in de vroege namiddag terug bij het vertrekpunt en konden we aanleggen aan de Tiessenkai. Het was mijn kortste reis in termen van tijd en zeemijlen, maar na een onderbreking van 3 jaar was het weer een geweldige ervaring.

Tot algemene hilariteit van iedereen zei een van mijn medezeilers op de vraag hoe zij en haar man op deze reis waren gekomen: "Via Parship! Nou, ik vond daar wel een kern van waarheid in. Zeilen kan een tweede partner worden, zoals het voor mij 23 jaar geleden deed.